توبه

دل تنگدلم تنگ میشه، بیشتر از دلتنگیم برای هر آدم دیگه ای، نه مثل دلتنگی های کودکانه و مضطربانه م برای "م" دلیل دلتنگیم این نیست که تصوری از زندگی بدون اون ندارم یا جوری وابسته شدم که نمیتونم بدون اون زندگی کنم، دلیلش اینه که من انتخابش کرده بودم. میخواستم کنارش بمونم و برام با بقیه فرق داشت. اما بهش پیام نمیدم، میخوام اگر قراره کنارم باشه با شور و اشتیاق کنارم باشه نه به خاطر اینکه من سعی میکنم رابطه مون رو زنده نگه دارم. میخوام با هم تلاش کنیم با هم تصمیم بگیریم با هم از عهده مشکلات بربیاییم. اگر من انتخابش نیستم، خب باید باهاش کنار بیام. ... توبه...ادامه مطلب

زندگی بعضی روزهایش قشنگ است و بعضی روزهایش تخمی، اما نمی‌دانم چرا توی زندگی من فاصله ی قشنگی هر چیزی تا تخمی شدنش فقط چند روز است. توبه...

این روزا به قدری خوشحالم که مثل بعضیا نیستم. مثل همه ی پست های قبلی خودم نیستم. مثل آدم های فاقد فهم و همدلی با سایر انسان ها و موجودات نیستم و فکر نمی‌کنم کون آسمون پاره شده و من و هرکی مثل من فکر میکنه افتادیم پایین و از سوراخ همون کون هم قراره برگردیم آسمون و بقیه رو هم خدا نیافریده معلوم نیس کدوم جونوری ریده.....این روزها واقعا خوشحالم و فکر می‌کنم همینکه نه دین ستیز و دین گریزم نه متعصب و تکفیری یعنی به قدر کافی هدایت شدم. خدایا واقعا شکرت.پ. ن:به قدری خوشحالم مثل تو نیستم... تویی که فکر میکنی باید همه رو هدایت کنی و به زور همه رو شبیه خودت کنی توبه...ادامه مطلب

      - گل سیب دم کردم  -آخ جون -بریم حیاط؟ -کنار تاب و سرسره منتظرتم :) ترم آخر است و تازه دیوانگی هایمان گل کرده ، به سرمان زده و سر به هوا شده ایم  ساعت یازده شب تازه حوس ول گشتن توی محوطه به سرمان توبه...ادامه مطلب

بیا قرار بگذاریم دوباره مثل گذشته همدیگر را دوست بداریم بیا با هم آشتی کنیم  راستش را بگویم؟ دلم برایت خیلی تنگ شده ،من بقیه را نمیدانم ولی دربازه ی خودم یک چیز را خوب میفهمم و آن هم این است که خیلی ک توبه...ادامه مطلب

ب...

دعای ابوحمزه را برای رضای خاطر این دل من فرستاده اند اصلا

.

.

.

ستارالعیوب

غفارالذنوب 

علام الغیوب...

یا حی یا قیوم یا غافر الذنب یا قابل التوب یا عظیم المن 

یا قدیم الاحسان

این سترک الجمیل

این عفوک الجلیل

ایین فرجک القریب

این غیاثک السریع

...این کرمک یا کریم

 

...

توبه...

نه تقصیر سطح سیمانی قرن است...نه گردن شهر هایی که خاک سیاشان چراگاه جرثقیل است... اگر کاشف معدن صبح نیامده... تقصیر ماست که بلد میستیم دنیا را آسمان کنیم ... دیشب را در جمع چند دختر سوری و کابلی گذران توبه...ادامه مطلب

هوالباقی دو سال میگذرد.. شاید هم سه سال، و هر روز ارادت قلبی من به شما و دیگر شهدا بیشتر و بیشتر میشود. هر روز احساس کرامت بیشتری در کنار شما دارم.  اینکه میگویم کرامت، به خاطر این است که شما آنقدر خوب هستید و بزرگوار که نمیگذارید هیچکس در قیاس با شما خود را حقیر ببیند و این قانون شفاعت است.قانون اکرام یتیم و پدرانه بودن برای همه. شهید بزرگوار، همواره به یاد شما هستم و هرگز شب شهادت شا را فراموش نخواهم کرد . شبی که در اتاقم نشسته بودم و ناگاه خبر شهادت شما بود که ریشه های وجودم را لرزاند، منی که از شما تنها یک نام فامیلی میدانستم و بس. شما نیز مرا فراموش نکنید و دستگیرم باشید احساسم را نمیدانم دقیقا چگونه بیان کنم.شوق، حسرت، احترام،خجالت...همه به هم آمیخته اند دلم صلابت و عقلانیت شخصیت شما را میخواهد... توبه...ادامه مطلب

هوالغفور همه ی مشکلاتت درست ،و تنها،درست زمانی حل میشوند که باور کنی تنها هستی. روابط زمانی سامان میگیرد و به حالت استاندارد میرسد که نخواهی با آدم ها تنهایی ها و خلاء هایت را پر کنی یا با استفاده از وجودشان ضعف هایت را بپوشانی یا با تکیه کردن به آنها زحمت کشیدن بار خودت را بر عهده بگیری... باور کردن تنهایی کمکت میکند از کسی اسطوره نسازی، به کسی وابسته نشوی، انتظار بیجا نداشته باشی و  به خاطر وابستگی به آنها بزدلانه عمل نکنی یا تصمیم های اشتباه نگیریاز همه مهمتر اینکه وقتی کسانی را از دست میدهی ،زندگی ات را نمیبازی،حتی با از دست دادن تمام عزیزانت زندگی را پیش میرانی، زندگی میکنی و زندگی میبخشی ،متوقف نمیشوی و همچنان مطمئنی تمام آنچه پیش از این بود ،اکنون هم جریان دارد... وقتی باور کنی تنها هستی، دقیقا همان لحظه ایست که از تنهایی درمی آیی و میفهمی کسی هست که همواره با توست و تو تنها با او رابطه ای حقیقی داری ... بقیه هم خودشان مثل تو ، موجوداتی در گرو خویش اند ... تو با خدا تنها هستی... باور کن توبه...ادامه مطلب

ما آدم ها به دنیا می آییم  کودکی میکنیم ،بزرگتر میشویم،با هم روبرو میشویم،آشنا میشویم،نقاطی از سرنوشتمان با هم گره میخورد به هم وصل میشود  از هم جدا میشود  ناراحت شویم یا نشویم،شاید تلخ به نظر بیاید اما هیچکدام از اینها اصالت ندارند... هیچکدامشان نه کودکی ،نه بزرگی،نه بزرگتری و نه پیری نه آشنایی ها نه جدایی ها... در این میان فقط یک چیز اصیل است یک چیز هست که می ماند یک چیز هست که باید با آن ماند... حق لحظه ها می آیند، میروند، عشق ها ،نفرت ها، کنش ها و واکنش ها ،دوستی ها و دشمنی ها... حتی اشتباه ها و اگر در این میان ،ما حرکت و تغییر را نفهمیم و حق را نیابیم، بیزار خواهیم شد از خودمان ،از آدمها ،اتفاق ها و خیلی چیزهای دیگر  و نمیتوانیم خیلی از اتفاق های ناگوار را هضم کنیم نمیتوانیم خیلی از آدم ها را ببخشیم نمیتوانیم به خودمان و دیگران و زندگی هایمان فرصت جبران کردن و لذت بردن از لحظه ها را بدهیم  خیلی از تلخی هارا نمیتوانیم از یاد ببریمبه قول معلم انشا لحظه ها مثل عمر گل سرخ  ساده و بی توقف گذشتند قافل از اینکه این سادگی ها  بهترین سطر یک سرنوشت اند خیلی وقت ها به گذشته که نگاه میکنم، پر از اشتباه میبینمش پر از خطا  پر از فاجعه های گوناگون...  که شاید هم دیگر کاری از دستم برنمیاید برای جبرانشان و  فقط میتوانم متوسل شوم متوسل به یک امری فراتر از توان من و امیدوار باشم به تدبیرش به جبر توبه...ادامه مطلب